Decyzją Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, do rejestru zabytków nieruchomych został wpisany historyczny zespół budowlany obiektów biurowych obejmujący budynki wzniesione w latach 1951-1955 z wykorzystaniem reliktów kamienic z końca XIX w.
W uzasadnieniu decyzji Marcin Dawidowicz Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wskazał: „Historyczny zespół budowlany przy Al. Jerozolimskich to przykład podejmowanej w powojennej Warszawie próby połączenia dziedzictwa modernizmu, estetyki socrealistycznej z przedwojenną, w większości zniszczoną zabudową wielkomiejską. Na wyróżnienie zasługuje skala przedsięwzięcia, łączącego jedną elewacją 4 budynki, nawiązujące swoją formą do monumentalnych założeń urbanistycznych. Projekt Stępińskiego stanowił zapowiedź kierunków, które w stolicy najpełniej reprezentują bloki osiedli MDM oraz Muranów. Jego wartość historyczna wynika zarówno ze związków z przedwojenną zabudową, która stała się fundamentem i inspiracją dla projektu odbudowy, ale także działalnością projektową zespołów architektów, m.in. J. Łowińskiego, J. Pełki i J. Góreckiego działających pod kier. L. Tomaszewskiego oraz Z. Stępińskiego. Zaprojektowana forma wpisywała się w ówczesne prądy estetyczne oraz potrzeby funkcjonalne, korzystając jednocześnie z doświadczeń minionej epoki – modernizmu oraz zachowanych reliktów wielkomiejskiej zabudowy. Natomiast wartość artystyczna przedmiotowego zespołu budynków wyraża się w kompozycji poszczególnych brył, które połączone zostały wspólną elewacją czerpiącą z architektury klasycyzującej. Stylistyczna spójność całego zespołu budynków przejawia się zarówno w jednolitym doborze materiałów, opracowania oraz dekoracji, jak i ukształtowaniu brył o ujednoliconej wysokości, poziomie kondygnacji i regularnym układzie otworów okiennych oraz markizy. Warto podkreślić, że zachowały się również elementy nadanego wystroju z czasu odbudowy pasowe boniowanie przyziemia, fryzy z motywem kimationu i geometrycznym, sztukatorskie, różnorodne opracowania stolarki okiennej i drzwiowej. Pomimo całościowej aranżacji, budynki nie utraciły swojego indywidualizmu, czytelne są również nawiązania do przedwojennej zabudowy – zachowany przejazd bramny, odtworzone po II wojnie światowej popiersia Adama Mickiewicza i Aleksandra Puszkina autorstwa Andrzeja Pruszyńskiego, czytelny obrys budynków z zachowaną artykulacją od strony podwórka. W budynkach przy Al. Jerozolimskich 28 i 30 zachowały się ponadto ryzality przedwojennych kamienic, a w budynku nr 32 pseudoryzalit klatki schodowej”.
Budynek przy ul. Brackiej 16 (d. Al. Jerozolimskie 10) został wzniesiony w latach 1882-83, na narożnej działce na zlecenie właściciela i inwestora Augusta Störla wg. projektu architekta Teofila Tytusa. Czteropiętrowy gmach o 2 skrzydłach otrzymał klasycyzujący wystrój elewacji z elementami zmodernizowanego neorenesansu i neobaroku i narożnikiem zaakcentowanym czworobocznym hełmem. W latach 1880 i 1887 na sąsiednich działkach przy ul. Al. Jerozolimskie 32 (d. nr 8 ) i Al. Jerozolimskie 30 (d. nr 6) wzniesiono kamienice zaprojektowane przez architekta Adolfa Wolińskiego dla rosyjskiego kupca Wsiewołoda Istomina. Pierwotnie budynki były 4-piętrowe, 1 podwórzowe z neorenesansowym detalem. Na elewacji budynku Al. Jerozolimskie 32 umieszczono popiersia Adama Mickiewicza oraz Aleksandra Puszkina autorstwa Andrzeja Pruszyńskiego. W podobnym czasie wzniesiono również kamienicę przy Al. Jerozolimskich 28 (d. nr 4). Trzypiętrowy budynek powstał na niewielkiej działce, co wpłynęło na nietypowy układ podwórza – z krótkimi oficynami bocznymi i bez oficyny tylnej.
Pomimo zniszczeń wojennych budynek przy ul. Brackiej 16 został przejęty na własność przez Ministerstwo Komunikacji i zaadaptowany przez nowych najemców na działalność usługową. W 1946 r. wykonano projekt odbudowy kamienicy, a następnie jej nadbudowy do 5 kondygnacji. Projekt przygotowany przez J. Bogusławskiego, J. Łowińskiego i J. Pełkę zakładał budowę nowego, uproszczonego stylistycznie budynku w stylu modernizmu. W latach 1948–1949 przeprowadzono częściową odbudowę budynków Al. Jerozolimskie 28, 30, 32. Na początku lat 50. XX w. zatwierdzono również projekt wspólnej elewacji dla budynków przy Al. Jerozolimskie 28, 30 i 32 autorstwa Z. Stępińskiego, który zakładał „ujednolicenie elewacji od ulicy w ujęciu całej połaci domów od rogu Nowego Światu do ul. Brackiej z pokazaniem otworów sklepowych w jednolitym ciągu w parterze zwieńczonych nad nim pasem markizy”. Podczas odbudowy wyburzono oficyny przy Al. Jerozolimskich 32 i 30, nadbudowano kamienice, aby dorównać wysokością do sąsiednich budynków. Elewacje frontowe ujednolicono, pozostawiając jedynie odtworzone w 1949 r. popiersia Mickiewicza i Puszkina na elewacji budynku Al. Jerozolimskich 32. W kolejnych latach w budynkach przeprowadzono doraźne naprawy elewacji, wymieniono stolarkę okienną i drzwiową. Około 2010 r. w budynku przy ul. Brackiej i Al. Jerozolimskich zamalowano oryginalną, barwioną w masie licową cegłę prasowaną oraz prefabrykaty. W 2011 r. zdemontowano reklamę-globus w narożu budynku przy ul. Brackiej 16 oraz wykonano nową konstrukcję. W 2025 r. wykonano badania konserwatorskie elewacji i bryły budynku Bracka 16 róg Al. Jerozolimskich w Warszawie. Obecnie w budynkach znajdują się biura i siedziby instytucji m.in. Kuratorium Oświaty w Warszawie (nr 32), Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego i Urzędu m.st. Warszawy (nr 28).
